Erkeklere oyunu öğretmek bir çocuğun eline dinamit vermeye benzer

Bu yazı Rollo Tomassi podcastlerinin Türkçe Çevirisidir …

Çevirileri Rollo Tomassi’nin youtube kanalından yapıyorum arkadaşlar. Rollo Tomassi aynı anda birçok şeyden bahsettiği için size anlam bütünlüğü içeren bir makale sunmak için araya kendi yorumlarımı katıyorum ve ek örnekler vererek konuyu açıklıyorum…

Modern toplumdaki “romantik ideal” erkeklerin omuzlarında bir yük gibi. Romantiklik erkeğin sağlaması gereken bir şey gibi sunuluyor. Baştan çıkarma da aynı şekilde, kadınların değil erkeğin işi olarak görülüyor. Dünyadaki en büyük baştan çıkarıcılar da –Don juan- gibi hep erkekler.

Şimdi “oyun” nedir bir bakalım. Redpill den daha önce ortaya çıkan ve “oyun”u öğreten PUA (pick up artist) sistemine basitçe bakarsak orada “kabul et ve abart”, “arsız-komik” tavrı sergile gibi yöntemler vardı. Bunlar oyunda yaygın olarak kullanılan yöntemlerden bazıları. Çoğu erkeğin işine birçok durumda yarıyordu ancak herkes için ve her durumda %100 işe yaradığından söz edemiyoruz. Oyun olarak sunulan şey Allah’ın emri ya da kesin kurallar değildi, sadece erkeğe belli açılardan fayda sağlıyordu.

Adına “oyun” ya da başka bir şey de aslında herkesin uyguladığı iyi ya da kötü bir oyun stratejisi vardır. Mavi haplıların bile aslında en çok hayallerinde işlerine yarayacak olsa bile kendi “oyun” stratejileri vardır.

Oyun bir pratik ve inanç sistemi bütünüdür. Erkekler oyunu temelde kadınlarla nasıl iletişim kurmaları ve tanışmaları gerektiğini  öğrenmek için istiyorlar, kendilerinde değiştirmek istedikleri bir şeyler var:

• Daha çekici olmalıyım
• Sosyal becerisi daha gelişmiş biri olmalıyım
• Daha dışa dönük olmalıyım
• Daha baştan çıkarıcı olmalıyım

İlk nesil pualar oyunda işin en çok pratik kısmıyla ilgilendiler ve bu yüzden eleştiri aldılar. Hep pratik vardı ama neyin-nasıl işlediğini anlatan teori yok gibiydi.

Çünkü erkekler “şuan bakirim, yalnızım, nasıl kızlarla tanışabilirim?” diye soruyorlardı. Bu yüzden de pratik ön plana çıktı. Bu yüzden belli çekici erkek davranışlarını taklit etmek, arzu uyandırmayı taklit etmek, kadının ilgileneceği tarzda davranışları taklit etmek gibi şeylere odaklanıldı.

Unutulmamalıdır ki oyundaki öğretilen bu belli davranış kuralları kadın-erkek iletişimin yasaları değildir! Çünkü bir şeyin yasa olması için bilimsel ve %100 çalışıyor olması gerekir. Gene de oyunun bir araya getirdiği bilgiler genelde birçok erkek için çoğu durumda işe yarayan şeylerdi. Ancak zamanla değişim yaşandı ve mesela şuan oyunu anlatan bu pualar kendi yayınlarında sosyal becerilere çok daha fazla önem vermeye başladılar. Oyun bütün bir pakettir, oyun senin becerilerindir, inançlarındır. Birçok kişinin iddia ettiği üzere sadece kızı yatağa atmaya çalışmak demek değildir.

En eski pua koçlarından biri olan Ross Jeffries’in çok güzel bir sözü vardır: “Erkeklere oyunu öğretmek bir çocuğun eline dinamit vermeye benziyor”. Bunun anlamı şu: Birinin sana bir Lamborgini vermesi senin onu iyi bir şekilde sürebileceğin anlamına gelmiyor. Onu kontrol edemeyip bir direğe çarpma ihtimalin yüksek. Burada şu denilmek isteniyor: Oyunda öğretilen davranış modelleri birçok erkeğin tahayyülünün, kapasitelerinin ötesinde şeyler gibi. Yani o erkek belki kendisine 15 sene boyunca aralıksız – deliler gibi yatırım yapsa ve kaliteli bir erkek olsa o davranış kalıpları kendisinde doğal yoldan 15 sene sonra oluşmaya başlayacaktır! Ama oyun bugünden “evet git ve şimdi böyle davran” diyerek o bilgilere o erkeğe 15 sene öncesinden veriyor. Ve haliyle bu davranış kalıbı erkeğe ağır geliyor ve onda sırıtıyor. Dışarıdan uyumsuz bir görüntü hissediliyor. Bu güzel ve canlı bir kıyafeti bir erkeğin hakkıyla taşıyamaması ya da torpille geldiği bir iş pozisyonunda sırıtması gibi bir şey.

Ve bu bilgileri kullanabilmek için hayatta belli becerilerinin gelişmiş olması gerekiyor. Bu beceriler de reddedilmekten, başarısızlıktan öğrenerek yavaş yavaş gelişiyor. Yani bu oyun bir hap gibi sunulsa da aslında bir süreç. Tüm bu oyun becerilerini Matrix’teki gibi kafamıza yükleyebilseydik güzel olurdu. Ama öyle değil.

Bir insan aslında 10 yaşından beri sosyal becerileri öğreniyor haldedir ve tüm bu süreci atlayıp 30 yaşında birden “tamam oyun ile kızlarla nasıl konuşulacağını öğreneceğim” diyemezsin. Ya da bir kitapta “maskülen erkek sanatı” diye bir şey okuyup “tamam artık gerekli bilgiye sahibim bugün kitapta yazdığı gibi olacağım” diyemezsin. Çünkü bunlar birer süreç istiyor!

Bu süreç ise daha çok şuna benziyor. “Tamam, yeterince bilgiye sahibim, ringe çıkıyorum ve iyi bir dayak yedim. Ama…! Tamam, şimdi ringe tekrar çıkıyorum ama bu seferki hedefim daha az dayak yemek!”

Ancak birçok erkek bu sürece odaklanmayıp, sonuca odaklanıyor. Bu erkekler hala “ruh eşi” ve onlar için “en özel kadına odaklanıp tek bir kadını hedefleyen sniper yöntemlerini uyguluyorlar. Ki yapmaları gereken tek bir hedefe değil odaklarını farklı hedeflere dağıtmak. Bu erkeklerin bu konudaki fikirlerini değiştirmeleri dinlerini değiştirmeleri kadar zor olabiliyor. Eğer pua ve oyun yöntemlerini öğrenirsem hayallerimin kadınıyla tanışabilirim, ruh eşimi bulabilirim diyorlar. Ancak hayallerindeki o üstün kadın aslında sürmeyi beceremediğin Lamborjini ile aynı şey!  Mavi haplı hayalindeki kadın bir formula 1 arabası gibi. Hızla viraja girdiğinde muhtemelen virajı alamayıp kendini öldürmene neden olacak.

Kadın merkezli (gynocentric) toplum

Mesela “bir kadına iltifatı sadece onu ödüllendirmek istediğinde kullan” dediğimizde bazıları “kadınları sanki köpeklermişçesine eğitiyorsunuz” diyorlar. Oysa bunu kadınlar erkeklere her zaman yapıyorlar. Bunu zaten temelde “en büyük ödül” olarak kendilerini göstererek yapıyorlar.

Bir erkek bir kadına neden çiçek alır? Bir hata yapmıştır ve düzeltmek istiyordur ya da özel bir gün için bunu almaktan sorumlu tutulduğu için almıştır. Romantizm oluşturmak erkeğe yüklenmiş bir görev durumunda. Şuanki kadın merkezli toplumun anlayışı (gynocentric) böyle emrediyor.

(Yazının devamı: Redpill ile dalga geçen erkekler)